Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ، بر اساس مطالعه جدیدی که محققان کلمبیا انجام شد و ده‌ها محقق در سراسر جهان در آن شرکت داشتند، کمبود تائورین (taurine)، ماده مغذی که در بدن تولید می‌شود و در بسیاری از غذا‌ها یافت می‌شود، عامل پیری در حیوانات است.

همین مطالعه همچنین نشان داد که مکمل‌های تائورین می‌توانند روند پیری را در کرم‌ها، موش‌ها و میمون‌ها کاهش دهند و حتی می‌توانند طول عمر سالم موش‌های میانسال را تا ۱۲ درصد افزایش دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این مطالعه در ۸ ژوئن در Science منتشر شد.

رهبر این مطالعه، ویجی یاداو، استادیار ژنتیک و توسعه در کالج پزشکان و جراحان واگلوس دانشگاه کلمبیا می‌گوید: در ۲۵ سال گذشته، دانشمندان در تلاش بوده اند تا عواملی را بیابند که نه تنها به ما اجازه می‌دهد طولانی‌تر زندگی کنیم، بلکه طول سلامتی و زمانی که در دوران پیری سالم می‌مانیم را نیز افزایش دهد.

این مطالعه نشان می‌دهد که تائورین می‌تواند اکسیر زندگی در درون ما باشد که به ما کمک می‌کند زندگی طولانی‌تر و سالم تری داشته باشیم.

مولکول‌های ضد پیری در بدن ما

طی دو دهه گذشته، تلاش‌ها برای شناسایی مداخلاتی که سلامتی را در دوران سالمندی بهبود می‌بخشد، تشدید شده است، زیرا افراد طولانی‌تر زندگی می‌کنند و دانشمندان آموخته‌اند که فرآیند پیری قابل دستکاری است.

بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که مولکول‌های مختلفی که از طریق جریان خون حمل می‌شوند با پیری مرتبط هستند. مشخص نیست که آیا این مولکول‌ها به طور فعال فرآیند پیری را هدایت می‌کنند یا فقط مسافرانی هستند که برای سوار شدن به سلول‌های خونی به آنجا می‌روند. اگر یک مولکول محرک پیری باشد، بازگرداندن سطوح جوانی آن پیری را به تاخیر می‌اندازد و طول عمر را افزایش می‌دهد و سال‌های بیشتری را در سلامتی سپری می‌کنیم.

تائورین اولین بار در طول تحقیقات قبلی او در مورد پوکی استخوان مورد توجه یاداو قرار گرفت که نقش تائورین در ساخت استخوان را آشکار کرد. تقریباً در همان زمان، سایر محققان دریافتند که سطح تائورین با عملکرد سیستم ایمنی، چاقی و عملکرد سیستم عصبی مرتبط است.

یاداو می‌گوید: ما متوجه شدیم که اگر تائورین تمام این فرآیند‌هایی را که با افزایش سن کاهش می‌یابد تنظیم می‌کند، شاید سطح تائورین در جریان خون بر سلامت کلی و طول عمر تأثیر بگذارد.

ابتدا، تیم یاداو سطوح تائورین را در جریان خون موش‌ها، میمون‌ها و انسان بررسی کردند و دریافتند که فراوانی تائورین با افزایش سن به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد. در انسان، سطح تائورین در افراد ۶۰ ساله تنها حدود یک سوم میزان تائورین در افراد پنج ساله بود.

یاداو می‌گوید: این زمانی بود که ما شروع به پرسیدن این سوال کردیم که آیا کمبود تائورین عاملی برای روند پیری است یا نه، و آزمایش بزرگی را با موش‌ها انجام دادیم.

محققان کار خود را با نزدیک به ۲۵۰ موش ماده و نر ۱۴ ماهه (از نظر معادل سنی در انسان حدود ۴۵ سال است) آغاز کردند. محققان هر روز به نیمی از آن‌ها یک بولوس (تکه‌ای خوراکی) تائورین یا یک محلول کنترل می‌خورد. در پایان آزمایش، یاداو و تیمش دریافتند که تائورین میانگین طول عمر را ۱۲ درصد در موش‌های ماده و ۱۰ درصد در نر‌ها افزایش می‌دهد. برای موش ها، این به معنای سه تا چهار ماه اضافی، معادل حدود هفت یا هشت سال انسانی بود.

مکمل تائورین در میانسالی باعث بهبود سلامت در دوران پیری می‌شود

یاداو برای اینکه بفهمد چگونه تائورین بر سلامتی تأثیر می‌گذارد، محققان در زمینه پیری را با این پژوهش همراه کرد تا تأثیر مکمل تائورین را بر سلامت و طول عمر در چندین گونه بررسی کنند. این متخصصان پارامتر‌های مختلف سلامتی را در موش‌ها اندازه‌گیری کردند و دریافتند که در دو سالگی (۶۰ سال انسانی)، حیواناتی که به مدت یک سال به آن‌ها مکمل تائورین داده شده بود، تقریباً از هر نظر سالم‌تر از همتایان خود بودند که این درمان را دریافت نکرده بودند.

محققان دریافتند که تائورین افزایش وزن مرتبط با سن را در موش‌های ماده (حتی در موش‌های یائسه) سرکوب می‌کند، مصرف انرژی را افزایش می‌دهد، توده استخوانی را افزایش می‌دهد، استقامت و قدرت عضلانی را بهبود می‌بخشد، رفتار‌های شبه افسردگی و اضطرابی کاهش می‌دهد و کاهش مقاومت به انسولین را بهبود می‌دهد، همچنین تقویت سیستم ایمنی، از جمله مزایای دیگر آن بوده است.

یاداو می‌گوید: ما نه تنها متوجه شدیم که حیوانات دریافت کننده تائورین بیشتر عمر می‌کنند، بلکه متوجه شدیم که آن‌ها زندگی سالم‌تری دارند.

در سطح سلولی، تائورین بسیاری از عملکرد‌ها را بهبود می‌بخشد که معمولاً با افزایش سن کاهش می‌یابد: این مکمل تعداد سلول‌های زامبی (سلول‌های قدیمی که باید بمیرند، اما در عوض باقی می‌مانند و مواد مضر آزاد می‌کنند)را کاهش داد، همچنین موجب افزایش بقا پس از کمبود تلومراز و افزایش تعداد سلول‌های بنیادی موجود در برخی بافت‌ها شد که می‌تواند به بهبود بافت‌ها پس از آسیب کمک کند. همچنین عملکرد میتوکندری را بهبود بخشید، آسیب DNA را کاهش داد و توانایی سلول‌ها را برای درک مواد مغذی بهبود بخشید.

مکمل‌های تائورین اثرات مشابهی نیز بر سلامتی میمون‌های رزوس میانسال داشت که به مدت شش ماه روزانه این مکمل‌ها را دریافت کردند. تائورین از افزایش وزن آنها جلوگیری کرد، گلوکز خون ناشتا و نشانگر‌های آسیب کبدی را کاهش داد، تراکم استخوان را در ستون فقرات و پا‌هایشان افزایش داد و سلامت سیستم ایمنی آن‌ها را بهبود بخشید.

محققان هنوز نمی‌دانند که آیا مکمل‌های تائورین سلامتی را در انسان بهبود می‌بخشد یا طول عمر را افزایش می‌دهد، اما دو آزمایشی که در مورد انسان انجام دادند نشان می‌دهد تائورین چنین قابلیت موثری دارد:

در  مطالعه اول، یاداو و تیمش رابطه بین سطوح تائورین و تقریباً ۵۰ پارامتر سلامتی را در ۱۲۰۰۰ بزرگسال اروپایی ۶۰ ساله و بالاتر بررسی کردند. به طور کلی، افرادی که سطح تائورین بالاتری داشتند، سالم‌تر بودند، با موارد کمتر دیابت نوع ۲، سطح چاقی کمتر، کاهش فشار خون بالا و سطوح پایین‌تر التهاب همراه بودند. یاداو می‌گوید: این‌ها ارتباط‌هایی هستند که علیت را ایجاد نمی‌کنند، اما نتایج با احتمال اینکه کمبود تائورین به پیری انسان کمک می‌کند همخوانی دارد.

مطالعه دوم آزمایش کرد که آیا سطوح تائورین به مداخله‌ای که برای بهبود سلامتی، یعنی ورزش کردن، ایجاد شده است پاسخ می‌دهد؟ محققان سطوح تائورین را قبل و بعد از پایان تمرینات شدید دوچرخه سواری در ورزشکاران مرد و افراد کم تحرک اندازه گیری کردند و افزایش قابل توجهی در تائورین در بین تمام گروه‌های ورزشکاران (دوندگان سرعت، دوندگان استقامتی و بدنسازان طبیعی) و افراد کم تحرک دریافتند.

یاداو می‌گوید: بدون توجه به فرد، همه آن‌ها پس از ورزش، با افزایش سطح تائورین روبه رو شدند، که نشان می‌دهد برخی از مزایای سلامتی ورزش ممکن است ناشی از افزایش تائورین باشد.

یاداو اضافه می‌کند که تنها یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده روی افراد مشخص می‌کند که آیا تائورین واقعاً فواید سلامتی دارد یا خیر. آزمایشات تائورین در حال حاضر برای چاقی در حال انجام است، اما هیچ کدام برای اندازه گیری طیف وسیعی از پارامتر‌های سلامتی طراحی نشده اند.

سایر دارو‌های ضد پیری بالقوه، از جمله متفورمین، راپامایسین و آنالوگ‌های NAD، برای آزمایش در آزمایش‌های بالینی در نظر گرفته می‌شوند.

یاداو می‌گوید: به نظر من تائورین نیز باید مورد توجه قرار گیرد؛ به ویژه به خاطر برخی از مزایای آن، از جمله اینکه :

تائورین به طور طبیعی در بدن ما تولید می‌شود می‌توان آن را به طور طبیعی در رژیم غذایی به دست آورد هیچ اثر سمی شناخته شده‌ای ندارد (اگرچه به ندرت در غلظت‌های مورد نیاز استفاده می‌شود)  می‌توان تولید آن را با ورزش تقویت کرد.

فراوانی تائورین با افزایش سن کاهش می‌یابد، بنابراین بازگرداندن تائورین به سطح موجود در جوانی در سنین بالا ممکن است یک استراتژی ضد پیری امیدوارکننده باشد.

این مطالعه با عنوان “کمبود تائورین به عنوان یک محرک پیری” در Science منتشر شده است.
منابع: health-it-co.ir ؛  Science

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: پزشکی و سلامت پیری پوکی استخوان جوان سازی مکمل ها تورین افزایش می دهد بهبود می بخشد افزایش سن کاهش می یابد طولانی تر موش ها بر سلامت سالم تر سلول ها مکمل ها طول عمر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۳۸۸۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زندگی سخت است، اما مدیرعاملی سخت‌تر!

زندگی سخت است، اما مدیرعاملی سخت‌تر است، چون تصمیمات شما بر زندگی دیگران نیز تأثیر می‌گذارد. اما موفقیت هم بدون از دست دادن بعضی از داشته‌ها امکان‌پذیر نیست. بیشتر مدیرعامل‌ها با مبارزه‌ای سخت مواجه‌اند. چون نسبت به سرنوشت شرکتشان مسئولیتی منحصربه‌فرد دارند. آن‌ها هر روز در معرض تصمیم‌گیری با سطح حساسیت مرگ و زندگی هستند.

به گزارش عصر ایران، کتاب‌های بیشماری توسط مدیران و رهبران کسب و کار نوشته شده است. مشکل اصلی آن‌ها این است که مسیر موفقیت را مستقیم و سرراست نشان می‌دهند. اما آقای بن هاروویتز، نویسنده‌ی این کتاب واقعیت را هم در نظر می‌گیرد، شرایط مبهم و تنگنا‌های زیاد و تفاوت‌های فرهنگی افراد را هم تعریف می‌کند و توصیفات فوق‌العاده‌ای از شرایط روحی خودش در دوران بحران دارد.

مدیریت بحران

همه‌ مدیرعامل‌ها خواسته یا ناخواسته شرکتشان را در مواجهه با بحران خواهند دید و باید برای مقابله با آن‌ها مهارت داشته باشند.

اگر مدیرعامل هستید، بار بیشتر مسئولیت تصمیم‌گیری و عواقب آن بر روی دوش شماست، اما این که بخواهید تنها با اتکا به دانش مدیریتی خودتان با مشکلات مواجه شوید، اشتباه است.

کارمندان شرکت هم جزئی از سرمایه‌های شرکت هستند و منافع شرکت با منافع آن‌ها گره خورده‌است. پس لازم است آن‌ها را تا حد امکان درگیر فرآیند تصمیم‌گیری و حل بحران کنید.

همانطور که می‌دانیم، مسئولیت، بدون اختیار و آزادی عمل ارزشی ندارد. کارمندی که مسئولیت دارد، ولی اختیار تصمیم‌گیری ندارد، حس وفاداری به شرکت و شغلش نخواهد داشت.

اکثر مدیران این ذهنیت را دارند که خلاقیت در زمان آرامش خاطر و رشد شرکت باید صورت بگیرد. در حالی که زمانی که شرکت از هر لحاظی دچار تهدید است و احساس می‌شود وارد سراشیبی سقوط است، باید خلاقیت صورت گیرد. این یکی از مهم‌ترین اصول مدیریت در شرایط بحران است.

حواستان به روح و روان خودتان باشد، این سخت‌ترین مبارزه‌ای است که مدیران با آن مواجه‌اند. دقت داشته باشید که علی‌رغم کمک گرفتن از کارمندان و مشاوران در نهایت شما به تنهایی باید با مشکلات شرکت مقابله کنید.

اخراج کردن کارکنان

یکی از حساسا‌ترین کار‌هایی که هر مدیرعاملی از انجام آن می‌ترسد، اخراج کردن افراد است. شیوه‌ی برخوردتان با این جریانِ اجتناپ‌ناپذیر می‌تواند تأثیری بزرگ بر شرکت تان بگذارد.

زمانی که به این نتیجه رسیدید کارمندی منافع شرکت را به خطر می‌اندازد، بهترین کار اخراج سریع اوست. تأخیر در اخراج کردنِ فردی که می‌داند قرار است اخراج شود، تعارض بین او و شرکت را شدیدتر می‌کند.

هیچ‌کس از رساندن خبر بد، لذت نمی‌برد، اما نویسنده این کتاب اعتقاد دارد در جریان گذاشتن کارکنان به طور مستقیم امری حیاتی برای کسب موفقیت مدیرعامل است. چرا که مخفی‌کاری مشکلات ساده اولیه را تبدیل به امری غافل‌گیرکننده و حل‌نشدنی می‌کند. این غافلگیری، اعتماد کارکنان را خدشه‌دار می‌کند.

مدیرعامل باید پاسخگوی هر مشکلی در شرکت باشد و از همین رو تحت فشار ذهنی و روانی قرار می‌گیرد. اگر مدیرعامل هستید با عیان کردن مشکلات شرکت، در واقع آن را به افرادی می‌سپارید که می‌توانند در سریع‌ترین زمان ممکن آن را حل کنند.

اخراج کردن مدیران

برای نحوه‌ی بیان اخراج مدیران از قبل آمادگی داشته باشید. مدیری که اخراج می‌کنید قرار نیست برای همیشه هیچ همکاری‌ای نداشته باشد. ممکن است در آینده به نحوی مجبور به همکاری با او باشید. پس شیوه صحبت با او باید معطوف به آینده هم باشد.

عزت نفس انسان‌ها به راحتی خدشه‌دار می‌شود و از طرفی به سختی بازسازی می‌شود. هرگز کسی را که اخراج می‌کنید، سرزنش نکنید. برخورد منصفانه با مدیر اجراییِ اخراج شده، روی اخلاق و عملکرد تیم اجرایی تأثیر می‌گذارد و سبب می‌شود تیم اجرایی بعد از رفتن این عضو هم عملکرد درستی داشته باشند.

بخش منابع انسانی نقش مهمی در این مقوله دارد؛ چراکه کیفیت تعاملات و رفتار کارکنان را رصد می‌کند. قبل از این که رفتار نادرست یکی از کارمندان، شرکت را با بحران بزرگی مواجه کند، بخش منابع انسانی آن را برطرف می‌کند.

تصمیم گیرندگان و اجراکنندگان

مدیران شرکت‌ها را بر اساس مدل‌ذهنی و عملکرد می‌توان به دو دسته‌ی تصمیم‌گیرندگان و اجراکنندگان تقسیم کرد.

تصمیم‌گیرندگان: مدیرانی هستند که بر روی یافتن مسیری که شرکت می‌خواهد طی کند، تمرکز دارند. به عبارتی جزء مدیران تصمیم‌گیرنده محسوب می‌شوند. در واقع آن‌ها چندان در بخش اجرایی دخیل نیستند. اغلب مؤسسین شرکت‌های نوپا در این دسته قرار می‌گیرند، مانند بیل گیتس که از جستجو و اتخاذ تصمیمات استراتژیک و چندساله لذت می‌برند. آن‌ها چندان درگیر جزئیات پیاده‌سازی چشم انداز و برنامه استراتژی نیستند. اغلب اوقات سازمان‌هایی که توسط این افراد اداره می‌شوند، عملکردی بی‌نظم و فضایی پر هرج‌ومرج دارند.

اجراکنندگان: مدیریت جزئیات برنامه‌ها، نظارت بر عملکرد و درگیری با تحقیق و برنامه‌ریزی را بیشتر دوست دارند. آن‌ها از تصمیم‌گیر‌های بزرگ و تغییرات شدید لذت نمی‌برند، مثلاً دوست ندارند تصمیماتی در زمینه‌ی تغییرات استراتژیک مهم بگیرند. گاهی این مسئله باعث می‌شود در زمان تصمیم‌گیری‌های مهم کُند عمل کنند.

برای آن‌ها بیش از آن که پاگذاشتن به دنیا‌های جدید مهم باشد، حکمرانی هرچه پرقدرت در دنیایی که در حال حاضر در آن قرار دارند مهم است.

بهترین حالت چیست؟

داشتن روحیه‌ای ترکیبی از هر دوی این ویژگی‌ها (تصمیم‌گیرنده و اجراکننده) است. مثلا رییس فروش یک شرکت ممکن است جزو دسته‌ی اول بوده و از تصمیم‌گیری‌های بزرگ لذت ببرد، اما وقتی طرحی کلی در تمام قسمت‌های شرکت مطرح می‌شود و به تأیید همگان می‌رسد، بعد از آن مدیرفروش باید تمام انرژی خود را بر روی امور اجرایی طرح متمرکز کرده و تصمیم‌گیری‌های بزرگ را به دیگران واگذار کند.

تکنیک‌های آرامش اعصاب 

بن هاروویتز می‌نویسد: در طول این سال‌ها به چند تکنیک برای سر و کله زدن با خودم رسیده‌ام:

چند نفر دوست پیدا کنید

با این‌که تقریباً غیرممکن است که در تصمیمات دشوار، توصیه فوق‌العاده‌ای از آن‌ها دریافت کنید، اما از منظر روانشناسی، صحبت کردن با کسانی که تصمیمات چالش‌برانگیز مشابهی را از سر گذرانده‌اند بسیار مفید است.

افکارتان را روی کاغذ بیاورید

وقتی قرار بود برای هیئت مدیره توضیح دهم که، چون شرکت‌مان سهامی عام است به نظرم بهترین کار این است که تمام مشتریان و تمام درآمدمان را بفروشیم و کسب و کارمان را عوض کنیم، ذهنم واقعاً در هم پیچیده بود. برای نهایی کردن آن تصمیم، شرح مفصلی از استدلالم را یادداشت کردم. فرایند نوشتن این سند باعث شد از روان‌شناسی خودم فاصله بگیرم و بتوانم به سرعت تصمیم بگیرم.

تمرکزتان روی جاده باشد، نه دیوار

یکی از اولین درس‌هایی که در مسابقات اتومبیل‌رانی تعلیم داده می‌شود این است که وقتی دارید با سرعت ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت پیچی را دور می‌زنید، روی دیوار تمرکز نکنید؛ تمرکزتان روی جاده باشد. اگر روی دیوار تمرکز کنید، با مغز توی دیوار خواهید رفت. اگر روی جاده تمرکز کنید، طبق جاده به مسیرتان ادامه خواهید داد.

اداره کردن شرکت هم شبیه همین است. همیشه هزاران چیز وجود دارند که ممکن است درست پیش نروند و کشتی‌تان را غرق کنند. اگر بیش از حد روی آن‌ها تمرکز کنید، بسیار محتمل است که هم خودتان را دیوانه کنید و هم شرکت را به گِل بنشانید.

به جای فکر کردن به چیز‌هایی که باید از آن‌ها بر حذر باشید، تمرکزتان را روی جایی که دارید می‌روید معطوف کنید.

نکته‌ای جالب درمورد «عظمت عنوان شغلی»

اندریسن معتقد است که کارکنان مطالبات متعددی از شرکت دارند: حقوق، پاداش، اختیار سهام، حوزه‌ی کنترل، عنوان شغلی.
از میان این‌ها، عناوین شغلی از همه بسیار ارزان‌تر است، بنابراین منطقی است که بالاترین عناوین شغلی ممکن را به کارکنان بدهیم. اگر با این عناوین حس بهتری پیدا می‌کنند، بگذارید خوشحال باشند. عناوین شغلی هیچ هزینه‌ای ندارند.

علاوه بر این، با استفاده از روش اندریسن همیشه می‌توانید برای رقابت با سایر شرکت‌ها بر سر کارکنان جدید، حداقل در یک جنبه پیشنهاد بهتری ارائه کنید.

در مقابل، در فیس‌بوک مارک زاکربرگ عناوین را عامدانه بسیار پایین‌تر از استاندارد می‌چیند.

قائم‌مقام‌های ارشد در شرکت‌های دیگر در فیس‌بوک باید پر و بال عنوان شغلی‌شان را تا حد مدیر یا سرپرست قیچی کنند.

دیگر خبرها

  • نقش کلیدی لوازم پزشکی در بهبود سلامت بیماران
  • زندگی سخت است، اما مدیرعاملی سخت‌تر!
  • افزایش ۶ سال به طول عمر با این سبک زندگی
  • پاشنه و یک تمرین ساده برای داشتن پاهایی قوی و سالم/ روش انجام حرکت، فواید و تغییرات مورد انتظار (+فیلم)
  • سیگار نابودگر ظاهر و زندگی افراد؛ از آسیب‌های پوستی تا تهدید سلامتی
  • این ۴ نکته عمرتان را ۶ سال افزایش می‌دهد
  • رفتارهای نادرست در شیوه زندگی تهدیدی جدی برای سلامتی انسان
  • آیین اختتامیه سیزدهمین جشنواره نوجوان سالم
  • پیری زودرس و سرطان؛ سیگار همه چیز را نابود می‌کند
  • کدام مکمل‌ها روند پیری را کُند می‌کند؟